Ek staan op die plaas, tussen stof en gras, Die stilte klop soos ‘n dooie bas. Traktors brul, maar dit’s nie genoeg, Ek soek die stad se pulse en lig se geboeg. My hart roep na neon en 'n donderende klank, Waar die speakers praat en die naglewe dans. Van die plaas na Impala, laat die ritme my lei, Waar die ligte flits en die wêreld verdwyn. Van stilte na chaos, dit is waar ek wil bly, Impala, jou klank maak my vry. Ek los my stewels, trek sneakers aan, Die grondpad verdwyn, ek ry op die baan. Die stad se ligte skyn soos 'n droom, Impala se klank trek my in sy stroom. Die plaas is ver, maar ek hoor die bas, ‘n Nuwe lewe wag, waar die techno pas. Van die plaas na Impala, laat die ritme my lei, Waar die ligte flits en die wêreld verdwyn. Van stilte na chaos, dit is waar ek wil bly, Impala, jou klank maak my vry. Die vloer bewe onder my voete se druk, Die DJ draai, elke noot tref so stuk. Ek voel hoe die plaas se stof verdwyn, Hier in die stad het ek my hart gekry. Van die plaas na Impala, laat die ritme my lei, Waar die ligte flits en die wêreld verdwyn. Van stilte na chaos, dit is waar ek wil bly, Impala, jou klank maak my vry. Ek gaan nooit terug, die plaas is te stil, Hier waar die bas is, word my siel vervul.