โลกนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่เราไม่เข้าใจ
ทั้งเงาในความมืด หรือเรื่องเล่าขานจากแดนไกล
บางคนก็หวาดกลัว บางคนก็ศรัทธา
แต่เราทุกคนต่างรู้ดี…มันซ่อนอยู่ตรงนั้นเสมอ
เสียงเลืองลือมาช้านาน มีบางสิ่งในแดนที่สนธยา
เล่าเรื่องแปลกประหลาดจากรุ่นสู่รุ่น เหมือนมันยังอยู่และรอใครสักคน
\"อย่าเดินผ่านตรงนั้น\" พวกเขาเตือนด้วยความกลัว
แต่ในใจลึกๆ มันกลับทำให้ฉันอยากไปดูให้รู้ชัวร์
เมฆดำลอยต่ำ ลมเย็นพัดวูบวาบ
หัวใจเต้นแรงเหมือนโดนสะกดให้ต้องก้าวข้ามผ่าน
ขนลุกชันตลอดทางที่ก้าวไปหา
อะไรคือสิ่งรออยู่ตรงหน้า หรือมันอาจอยู่ข้างหลัง
สิ่งลี้ลับ ที่เธอไม่เข้าใจ
มันทั้งชวนกลัว และทำให้ใจสั่นไหว
จะเดินหน้าหรือถอยหลัง จงเลือกตัดสินใจ
อยากเจอสิ่งที่รออยู่ตรงนั้น หรือวิ่งหันหลังกลับไป....
(และอาจจะไม่ทัน)
พวกเขาว่ามันคือเทพเจ้าที่คุ้มครอง
บางคนบอกมันคือผีร้ายที่จ้องจะครอบครอง
เส้นทางในป่าที่ไม่มีใครกล้าเผชิญ พร้อมกับความมืดที่คอมส่งยิ้มให้
แต่เสียงก้องในหัวเมันหมือนคำเชิญ… \"มาสิ ใกล้เข้ามา\"
เมื่อความอยากรู้มันมากกว่าความกลัว
แต่ทุกก้าวคือความเสี่ยง บางทีชีวิตอาจถูกพัวพัน
“ทำไมต้องเข้าไปเสี่ยง?” ฉันได้แต่ถามตัวเอง
แต่คำตอบมันชัดเจน...อยากรู้ว่าอะไรซ่อนอยู่ในเกม
สิ่งลี้ลับ ที่เธอไม่เข้าใจ
มันทั้งชวนกลัว และทำให้ใจสั่นไหว
จะเดินหน้าหรือถอยหลัง จงเลือกตัดสินใจ
อยากเจอสิ่งที่รออยู่ตรงนั้น หรือวิ่งหันหลังกลับไป....
ศรัทธาหรือความกลัว? บางทีเราแยกไม่ออก
บางคนกราบไหว้ บางคนขยิบตา
มันอาจเป็นเพียงเรื่องเล่า หรือสิ่งที่มีจริง
แต่เมื่อเจอกับตัวเอง ฉันได้แต่บอกว่ามันแค่ฝันไป
ความเงียบกลายเป็นเสียงกรีดร้อง
ลมหายใจฉันกลายเป็นเพลงในจังหวะของความหม่นหมอง
เงามืดที่เคยกลัว กลายเป็นเพื่อนร่วมทาง
แต่ทุกย่างก้าวยิ่งลึกเข้าไป...อาจไม่มีทางได้ย้อนกลับมา...
หดหู่ว่ะ
สิ่งลี้ลับ ที่เธอไม่เข้าใจ
มันทั้งชวนกลัว และทำให้ใจสั่นไหว
จะเดินหน้าหรือถอยหลัง จงเลือกตัดสินใจ
อยากเจอสิ่งที่รออยู่ตรงนั้น หรือวิ่งหันหลังกลับไป....
มันคืออะไรอะ? ความจริงหรือภาพลวงตา?
มันอยู่ในเรื่องเล่า หรือมันเป็นส่วนหนึ่งของศรัทธา?
แต่ฉันรู้ว่า…สิ่งเล่านั้นไม่เคยหายไป
และมันยังคงรอเราอยู่…ในที่ไหนสักแห่งนึง...
และอาจจะเป็นฉันเองที่เป็นสิ่งๆนั้น...
