Gelme üstüme dünya kaçıyorum senden

Sahte maviliğinden ve tozpembe düşler

Küstüğüm sokaklarda çiçek dolu her yer

Kulaklığım ve kalbim senkronize bence ben

Senden dolayı böyle umutsuz ve bıkkın

Ruhumu ıssız bi parkta öldürdüm attım

Aklım daraldı, sahnem karardı benim

Bunca şeyden sonra yüzün cüzdanımda kaldı

Sendeleyen bacaklarım, yazdığım sözler

Sokaklarda kalanlardan bolca ilim öğren

Kahrolası hayatımın son anındayım ben

Hissettiğim her şeyi şarkılardan öğren

Serseri yaşamında hiç hissedemez duygu

Yarım kalan hayatının her anında kuşku

Maskeler düşer mi? Kazıklar hesaplı.

Gözlerimde ihanetin kanları tutuklu.

Skit:

Seni incitmek istemiyorum, ikimizden birinin bir diğerini öldürmesini istemiyorum ama seçeneklerimiz tükeniyor. Belki her şey bu akşama bağlıdır. Seni sinirden böyle deliye döndüren şey nedir bilmiyorum ama belki bunu ben bile yaşamışımdır.

Verse 2:

Gece mezarlıklar garip sabah sokaklar soğuk

Her öykünün içine, birkaç hain konuk

Soluk benzim ve ciğerlerim bana kombin oldu

Son biramla bakıştığımda gördüğüm gerçek oğlum

Sence ne olur hatıralar? Kaç tonluk baskı yapar.

Uzak kaldı yarınlar, geçti gitti mutlu zaman

Yelken açtı konuklar, kayboldu ufukta

Hepsi misafir olmuş bana, yalan bi’ umutla

Ah Lavinia ah, içinde bir yerde ölüm vardı

Koyu mavi saçlarından arta biraz kokun kaldı

Gömülü bir bedenle kolay gidip konuşmak

Yüzüne söylediğinden gerçek olur mezarda

Gel ağla bu sokakta fazlasıyla içtiler

Dökülen gözyaşlarını paspasla sildiler

Gökyüzünden düşen bi yıldıza eğilipte bakmaz

Gökte olanı ister insan yere düşeni takmaz.

Skit:

+Belki birlikte çalışabiliriz. Seni iyileştirebilirim. Yalnız olmak zorunda değilsin. Birbirimizi öldürmek zorunda değiliz. Bırak sana yardım edeyim.

Tımarhaneye kapatılmış iki adam varmış.